Η ιστορία του πεδίου προσγειώσεων στο βαυαρικό Oberschleissheim αρχίζει την Πρωταπριλιά του 1912, με την εγκατάσταση των πρώτων πιλότων του „Βασιλικού Βαυαρικού Στρατού“ οι οποίοι εκγαταστάθηκαν εκεί προς ενίσχυση άλλης στρατιωτικής μονάδας που υπήρχε εκεί κοντά από τον Ιανουάριο του 1912. Ταυτόχρονα ιδρύθηκε το πεδίο απο- και προσγειώσεων, μαζί με την ίδρυση της „Βαυαρικής Πολεμικής Αεροπορίας“. Ακριβώς ένα χρόνο μετά, παίρνει την επίσημη ονομασία του: „Στρατιωτικός Αεροσταθμός Schleissheim“.
Το 1914, τρεις „Μοίρες“ της Βαυαρικής Πολεμικής Αεροπορίας συγκροτούνται και μεταφέρονται τέλη Ιουλίου 1914 στο δυτικό μέτωπο του πολέμου.
Το 1917 γίνεται μεταφορά της 304b Μοίρας στην Παλαιστίνη, ενώ ταυτόχρονα αρχίζουν τα πρώτα έργα επέκτασης των εγκαταστάσεων του αεροδρομίου.
Το 1921 εκτελείται η πρώτη πολιτική πτήση (άλλωστε εκείνη την περίοδο η Γερμανία απαγορευόταν να έχει Πολεμική Αεροπορία, σύμφωνα με τη συνθήκη των Βερσαλιών) από την εταιρεία Bayerischer Luft-Lloyd, από Schleissheim για Κωνσταντία.
Τον Οκτώβριο του 1923 ιδρύεται η πρώτη διεθνής αεροπορική εταιρεία „Transeuropa-Union“ με έδρα το Schleissheim. Από την ίδρυση της Deutsche Lufthansa το 1926 έως το 1929, είναι στο Schleissheim η κεντρική τεχνική βάση της εταιρείας. Σιγά σιγά και κρυφά, από το 1927 υπό την κάλυψη αερολεσχών, όλο και πιο πολλοί, σαν πολίτες καλυμένοι στρατιωτικοί εκπαιδεύονται ως πιλότοι. Ταυτόχρονα γίνεται επέκταση των κτιριακών εγκαταστάσεων, σε „πολιτικό“ αρχιτεκτονικό στυλ όμως, για να μη χαθεί η κάλυψη. Το 1935, οπου γίνεται η „αποκάλυψη“ της Luftwaffe, το Schleissheim παίρνει τον τίτλο της „Στρατιωτικής Αεροπορικής Βάσης“, ενώ παρέχει και εκπαίδευση. Η βάση παρέχει διάφορες εξειδικεύσεις ενώ το 1942 θα βομβαρδιστεί για πρώτη φορά.
Το 1945 καταλαμβάνται από τους Αμερικανούς και επισκευάζεται, ενώ επεκτείνεται ο κεντρικός διάδρομος απο- και προσγειώσεων στα 1600μ, ενώ γίνονται βασικά έργα υποδομής για το αεροδρόμιο, ενώ μπαίνει σε μερική λειτουργεία υπό αμερικανική εποπτεία και διοίκηση βέβαια. Μέρος των εγκαταστάσεων του χρησιμοποιείται από τους συμμάχους ως αποθηκευτικός χώρος.
Το 1953 ιδρύεται η πρώτη μεταπολεμική αερολέσχη, η Lone Star Flying Club από Αμερικανούς αξιωματικους και έναν Άγγλο μηχανικό. Στη σχολή μπορούσαν να γίνουν μόνο αμερικανοί ή σύμμαχοι μέλη, και μέσω αυτης να βγάλουν άδεια πιλότου. To 1956 εγκατάσταση στο Schleissheim της απο το 1954 ιδρυθήσας ανεμολέσχης Luftsportclub Ikarus.
Το 1958 χτίζεται υπό την εποπτεία των Αμερικανών ένας νέος πύργος ελέγχου, από μπετόν αυτή την φορά. Από το 1966 στο Schleissheim εκπαιδεύεται και πάλι στρατιωτικό προσωπικό, αμερικανικό αυτή την φορά, και σε ελικόπτερα. Το 1971 ανατινάζεται το κέντρο διοίκησης και ελέγχου της 5ης Μεραρχίας Καταδιωκτικών με την κωδική ονομασία „Mινώταυρος“, που είχε χτιστεί το 1943, και ο χώρος που δημιουργήθηκε, αναπλάσθηκε σε αγγλικού στυλ πάρκο.
Το 1972 γίνεται βάση των ελικοπτέρων για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μονάχου.
Το 1973 επανέρχεται η διοίκηση του αεροδρομίου σε γερμανικά χέρια. Το 1983 ιδρύεται ο σύλλογος Verein zur Erhaltung der historischen Flugwerft Oberschleißheim e.V. (Σύλλογος για τη διατήρηση των ιστορικών υποστέγων για αεροπλάνα στο Oberschleissheim K.Σ.).
Το 1992 και μετά από ριζική ανακατασκευή και συντήρηση υπό την επίβλεψη και διεύθυνση του Γερμανικού Μουσείου, ανοίγουν και πάλι οι εγκαταστάσεις του αεροδρομίου.
Το 1995 κλείνουν τα Radio Free Europe και Radio Liberty, οπότε κλείνουν οι τελευταίες αμερικανικές εγκαταστάσεις στον χώρο του αεροδρομίου.
Από τα μέσα της δεκαετείας του 90 και μετά οι εκγαταστάσεις φιλοξένησαν πολλές φορές διάφορες επιτυχημένες αεροπορικές εκδηλώσεις, ενώ το 2003 φιλοξένισε τις εκδηλώσεις του Γερμανικού Μουσείου για τα „100 χρόνια Γερμανικό Μουσείο, 100 χρόνια ανθρώπινες πτήσεις“.
AVNews - Bayerische-Flugzeug-Historiker e.V.
AVNews - Bayerische-Flugzeug-Historiker e.V.
